gedicht van de maand

De rozen rijzen op

Ze sliepen, wieglend weg en weer,
nog half ontbunseld, half ontloken,
als ogen lonkend half verstoken,
de rozen, wieglend op en neer.

De fiere nachtegaal, verdoken
in 't boomgewelf, had keer op keer
den gansen nacht tot God den Heer
zijn liefdepsalmen uitgesproken.

Ze sliepen nog, de tere rozen.
De dageraad doet 't Oosten blozen,
't lied van den nachtegaal verflauwt.

Daar stijgt de zon ten hemeltransen:
de rozen rijzen op en glanzen,
vol paarlen door den nacht gedauwd.

Karel de Gheldere (1839-1913)