gedicht van de maand

Wintermorgen

Tegen de stille lucht
de stille boomen droomen,
geen windje maakt gerucht.

Over het kale veld
komt bleeke morgen lichten
en zwart tot grauw versmelt;

De vogel die er drijft
op loome, trage wieken,
van koude lijkt verstijfd;

De regen druppelt zacht,
de grijze morgenuren
zijn doodscher dan de nacht.

Kwam nu in heldren schijn
de lentezonne dagen,
zou 't mij dan beter zijn?

Ik mis uw zachten blik
en uwe zachte handen
wel ieder ogenblik.

A.Steenhoff-Smulders, 1902