gedicht van de maand

Mijn tuin is te gevaarlijk en ik kan 
niemand raden er te gaan, vooral niet vrouw met man.
Ik zie de kindertjes, die nog niet zijn gekomen
er al in het ruisen van de bomen
en ruik hun haartjes en hun neusjes in de luster
der trosjes van een bloeiende liguster.
De merel zelfs, nog op het graspad, fluit
zo dadelijk in een boom: blijf er uit! blijf er uit!

                                                            Pierre Kemp