Voorjaarsverwachting
Wat zijn ze schoon, de schemerige dagen
die niet meer grijs en nog niet parelmoer
zijn durven, alsof er een lichtschijn voer
door een groot ademen, dat met zijn vlagen
van ijle blankte langs ons heenstrijkt,
en even staat en langzaam witter wordt
en 't effen grijs doet glinsteren, - en wijkt.
De tuinen doen nog niets dan ademhalen,
maar diep en zwaar, alsof er reeds een dwalen
van wakker wezen in hun slaap begon,
alsof er reeds bewegen en een kentelen
is aangevangen om naar 't licht te wentelen
in een zeer zoet vermoeden van de zon.
Willem de Merode
Geen opmerkingen:
Een reactie posten