in 't nog winters jaar
op de sprong der wegen
bloeit de hazelaar.
slingertjes van goud;
aarzelend, bevangen
raak ik aan het hout.
't fijne wolken los;
en met bloei bestoven
in het naakte bos
teruggehouden staan,
en ik raak nog even
't donker stamhout aan.
2 opmerkingen:
Hij staat er hier ook mooi bij!
Mooi dat gedicht van Ida Gerhardt bij de nu bloeiende hazelaars.
Een reactie posten