gedicht van de maand

Ik zag een roos
op 't einde van november.
Een roekeloze roze roos 
op stekellange steel.
Ze deed mij in haar
overmoed oneindig veel.

En telkens
als ik haar zag staan,
stond ik even stil
en sprak haar aan.
Zelfs in de nacht 
ben ik haar niet vergeten.

Hoe kon een enkele roos 
mij zoveel doen? 
Ze was - als ik - verdwaald
in een verkeerd seizoen
en wilde van gemis niet weten.

                            Ria Zifkamp