en nog één....

.... een hele mooie, met haar witte hart.

klaprozen

gedicht van de maand

Er is iets in de dingen dat ontroert:
het is de schoonheid niet der bloemen,
noch het glanzen van een blad, noch 't roepen
van de roerdomp in de nacht. Het is
daarin, maar ook daarachter en daarboven
en daaronder, dieper in de grond, die
warm en geurig is als versgebakken brood.

Het zijn de sappen die onzichtbaar blijven,
diep in de wortels en het hart waarin het
leven roert. Het zijn de klanken en geluiden
die een kind kan horen als het zijn oor
te luisteren legt dicht aan de grond. Het is
het trillen van de wingerd-rank wanneer uw
hand haar aanraakt, en het beven van de
kever op het blad, dat groeit en zwelt.
Het is het dons der distelbloemen en de
pijn der wonden die uw vlees doorsplijt.
Het zijn de tekenen van Gods aanwezigheid.

Pieter G.Buckinx (1903-1987)

de laatste keer...

...rozen voor mijn moeder

roosjes voor Roos

Opnieuw roosjes, deze zijn voor Roos, onze jongste kleindochter, geboren op 3 juli.