zonsopgang

Een druilerige dag, maar wat een prachtige zonsopgang!

Fazant

De eerste winterdag, maar erg winters is het nog niet. Al enkele weken bied ik de vogels voer aan, maar daar maken tot nog toe alleen de kool- en pimpelmezen en het roodborstje gebruik van. Het is vast nog niet koud genoeg; voor de meeste vogels is er nog genoeg te vinden blijkbaar.
Wel wandelde de fazant eventjes langs, meestal zien we die ook pas dichterbij komen als het al wat langer koud is.

gedicht van de maand

mist(erie)

Het water gaat zich te buiten

doordringt de lucht

het licht

wordt zichtbaar wordt

onzichtbaar beide

het zet zijn grenzen uit

gaat open

dicht

Inge Lievaart

Betty's Prior

Enkele rozen geven het nog steeds niet op. Zo ook deze roos, 'Betty's Prior', een trosroos met enkele, geurende bloemen; zij bloeit onafgebroken vanaf juni tot het gaat vriezen. Op de achtergrond de nu bruine beukenhaag.

Licht

 Het weer is grijs, de hagen bruin, de bomen bijna kaal; saai tuinweer. En toch kan af en toe ineens een zonnetje dat door het wolkendek heen breekt de tuin een totaal andere aanblik geven. Wonderlijk toch hoe bepalend het licht is. Deze foto maakte ik op zo'n mooi moment, van de week. Even viel het licht op het laatste blad in de kruin van de witte abelen; een schitterend gezicht!

beukenhaag

Begin september is de beukenhaag voor de laatste keer gesnoeid, zodat hij mooi strak de winter ingaat. Inmiddels is hij aan de bovenkant weer uitgelopen en het is grappig om te zien hoe dit jonge groen het dapper vol houdt, terwijl de rest van de haag inmiddels bruin is.

Nieuwe sjaals

Het wordt weer kouder, dus is er weer meer 'breitijd'. Ik heb weer wat nieuwe sjaals af, o.a. deze wollen sjaal in mooie warme (herfst)kleuren.

gedicht van de maand

Kil

De herfst wordt nu kil.

De meeste bomen houden hun groen vol, 

maar de berken, van vorm en tint toch al ijl,

slinken tot geesten.

Hun schemerende skeletten zijn behangen

met dunne gouden munten waar de zon doorheen schijnt, 

versleten dukaten die zullen 

vallen op vochtige Hollandse zandgrond.

Hans Andreus

Herfstgoud

Opnieuw is de beuk prachtig aan het verkleuren. November is echter een stuk minder aangenaam dan vorig jaar! Toen was het nog lang mooi weer. Nu heeft storm en regen al heel wat sporen achtergelaten. Maar tussen de buien door kan de zon ineens het herfstgoud mooi doen oplichten.

De Houtstek in 'Landleven'

Vorig jaar heeft fotografe Sietske de Vries begin november een fotoreportage gemaakt van onze tuin. In deze periode kleurt de beukhaag heel mooi, voordat hij bruin de winter ingaat. In de zomer volgde een interview en nu staan we in het novembernummer van 'Landleven'.

paddestoelen

Paddestoelen heb ik deze herfst nog niet zo veel gezien in de tuin, uitgezonderd de hele kleintjes, van een paar centimeter. Die zijn wel erg leuk. Ze groeien op houtsnippers en boomstammetjes.

Deze is iets groter. En in het 'speelbos' kwam ik een nog grotere tegen:

Wat houd ik toch van de herfst! De tuin is heerlijk rommelig, het blad vliegt me om de oren en dat maakt allemaal helemaal niet uit. Geen drang om op te ruimen, het ziet er juist prachtig uit! Terwijl ik in de zomer aarzelend hier en daar een bloem afknip loop ik nu hebberig met de snoeischaar de tuin in en in een mum van tijd staat er weer een mooi herfstboeket op tafel.

gedicht van de maand

Kroop de mist tussen de bomen?
Dan is het herfst.

Vloog de bonte kraai over 't dak?
Dan is het herfst.

Zaten de blaren als vanen aan de takken?
Dan is het herfst.

                                                     Jan Hanlo



                                      

Vruchten van Akebia quinata

Er zijn al eens eerder enkele vruchten gerijpt aan onze Akebia, maar dit jaar hebben we er tien. Een mooi gezicht, deze paarse vruchten. Ze schijnen zelfs eetbaar te zijn, maar ik vind ze niet aanlokkelijk genoeg om er nou direct mijn tanden in te zetten....komt dat door de kleur misschien?

Lampionplant

Nog steeds niet terug in de tuin, dus opnieuw een bos van Jan gekregen; de lampionnetjes. Prachtig vind ik ze, ik word helemaal blij van de kleur. De wortels met een stukje van de stengels heb ik nu opgepot, moet het toch een keer gaan lukken. Jaren geleden overwoekerden ze een flink stuk tuin en heb ik ze (te) rigoureus uitgeroeid. Dat nemen ze me nog steeds kwalijk denk ik...

Bericht van tuinkabouter Koen

Na ruim een jaar niets meer van hem gehoord te hebben, werd er enige dagen geleden een pakje bezorgd van tuinkabouter Koen Burutati. Hij heeft niet stil gezeten al die tijd. Blijkbaar is het hem gelukt een positie te veroveren in de speelgoedbranche; de bijgesloten door hem ondertekende brief kwam van de consumentenafdeling van Playmobil.
Nieuwsgierig maakten we het pakje open, en zagen tot onze verrassing onszelf in Playmobil-vorm!

In de bijgevoegde brief werd in een mengelmoesje van Duits/Nederlands uitgebreid uit de doeken gedaan wat Koens ambitieuze plannen zijn: het opzetten van een nieuwe Playmobil lijn, gebaseerd op 'de Houtstek'.
Die kleine rakker weet ons altijd weer te verbazen!
Meer informatie is te vinden op www.koenburutati.blogspot.nl waar de brief in zijn geheel wordt weergegeven.

Beginnende herfst

De herfst is begonnen. Sommige tuindelen nog vol kleur, andere delen vervagen.
(klik op de foto's voor een vergroting)

Chocolade cosmea

Cosmos atrosanguineus

In augustus kocht ik nog voor anderhalve euro deze mooie chocolade cosmea (cosmos atrosanguineus). Hij staat nog volop te bloeien en ik wil hem graag overhouden, maar hij is niet winterhard. Zaad bewaren heeft geen zin, want in tegenstelling tot de 'gewone' cosmea wordt deze soort niet uit zaad opgekweekt. Om hem over te houden moeten volgens Vreeken's Zaden de dikke worteldelen in de herfst worden uitgegraven en (opgepot) vorstvrij worden bewaard. Dat ga ik zeker proberen!

gedicht van de maand

Het licht

Het licht is rond en rolt naar alle kanten
de bergen op en af, de dalen door,
de wezens in en uit en langs de planten
stijgt het de bomen in en gaat het alles voor.
Waarheen? Ik vraag dat niet, ik kom, ik ga,
omdat mijn handen en mijn voeten,
mijn ogen en mijn hart zo moeten
en ik het licht nu eenmaal zo 
versta.

                                                   Pierre Kemp

Bramentaart

De afgelopen week heb ik al heel wat bramen geoogst. We zijn niet zo van de jam, maar mijn bramentaart vindt ook Ed erg lekker! Ik gebruik biologische ingrediënten, en liefst weinig suiker. Hier volgt mijn recept:

Bramentaart 

150 gram tarwemeel

150 gram speltmeel (volkoren)

½ theelepel stevia + 2 eetlepels fijne rietsuiker (of 75 gram suiker)

beetje zout

100 gram roomboter + 100 gram kokosolie (of 200 gram roomboter)

750 gram bramen

2 eetlepels rietsuiker

Springvorm van 24 cm

 Meng in een kom het meel (tarwe en spelt) met de suiker, stevia en zout.

Houd een klein deel apart om een kruimeldeegje te maken.

Houd ook van de boter ±  50 gram apart (koel bewaren)

Kneed de boter, kokosolie en het ei door het meel.

Bekleed de ingevette en met meel bestrooide vorm hiermee.

Meng de bramen met de twee eetlepels suiker en doe ze in de vorm.

Kneed van het resterende meel en de boter snel een kruimeldeegje.

Strooi dit over de bramen.

Bak de taart in een klein uurtje bij ± 180° in de oven.

Heerlijk met vers geklopte slagroom!

Een lekker en snel alternatief is 'bramencrumble'. Hiervoor vet je een ovenschaal in met boter, daarin strooi je bramen, en daaroverheen gaat een laagje kruimeldeeg. Een 20 á 30 minuten in de oven, iets laten afkoelen en serveren met (room)ijs en/of slagroom.

'Cottage'tuin

Na een paar herfstige dagen zomert het weer even lekker door. In de cottagetuin staat nog veel te bloeien.

Floxen, herfstanemoon, sedum en roos 'Sophies Rose'

Monarda, veronica, phlox, roos 'Redouté'

scabiosa

op de voorgrond clematis 'Fascination'

Vlinders

Alweer is het is heerlijk weer en in tegenstelling tot het eerste deel van de zomer zijn er nu volop vlinders.

 

 

gedicht van de maand

             Groot onkruid, zachte bladeren,
             vergeef mij mijn leren schoenen.
             Ik zou je zo graag vergaderen 
             in mijn magere armen, en zoenen.

             Je hebt zulke menselijke aderen.

                                  Leo Vroman

Succisa pratensis en Succisella inflexa

Succisa pratensis

In een wat schraler en steenachtiger gedeelte van onze tuin groeit Succisa pratensis ofwel de Blauwe knoop. Ooit gekocht als plantje vermeerdert hij zich goed door verspreiding van het zaad. Het is een mooi plantje wat je ook in de natuur nog wel kunt tegenkomen. Een plant die ook in de tuin staat en er veel op lijkt, is Succisella inflexa. Deze is iets lichter van kleur, wat meer lila, ook het blad is iets lichter en wat smaller. Hij heeft een kruipende wortelstok; zo vermeerdert hij zich ook. Deze is wat zeldzamer, en komt in Nederland niet in het wild voor. Wel heb ik hem eens gezien in Frankrijk, in de Dordogne.

Succisa pratensis

Succisella inflexa

Grauwe vliegenvanger (2)

Er bleken twee jongen te zitten in het nest van de grauwe vliegenvanger. Deze foto is van twee dagen geleden.  Vandaag vlogen ze uit.

gedicht van de maand

Plant
fontein
scheut die schiet
straal die spat
tempeest over alle diepten
storm over alle vlakten
wilde rozelaars waaien
stemmen van elzekoningen bloot
Diepste verte
verste diepte 
bloemekelk die schokt in de kelk van bei' mijn palmen
en lief als de madelief
Als de klaproos rood
o wilde papaver mijn


Paul van Ostaijen (1896-1928)

Grauwe vliegenvanger

De grauwe vliegenvanger is één van de laatste trekvogels die terugkomt en daarom begint zijn broedseizoen later dan van andere insecteneters; de jongen vliegen uit als het volop zomer is en er grote aantallen insecten rondvliegen.
Naast onze voordeur heeft een paartje een nest gemaakt in een open nestkast. Voor zover ik kon zien zit er maar één jong in, dat trouw door pa en moe gevoerd wordt.

Gilia capitata

Gilia capitata, een mooie eenjarige. Vlinders zijn er dol op, maar die heb ik nog niet veel gezien deze zomer.