gedicht van de maand

              

Ontbloot

Al het verhullend zomergroen
geheimen suggererend
is nu gestorven
weggestormd
het bos ontbloot
tot op de laatste tak doorzichtig

en het geheim van samenhang 
teruggevlucht naar ondergronds 
liet elke stam
vereenzaamd aan de winter

                              Inge Lievaart

Winterzonnetje

Zo aan het eind van het jaar had ik graag een mooie sneeuwfoto geplaatst; er ligt tenslotte een dik pak sneeuw op veel plekken, maar hier in Groningen is geen vlok gevallen.




 Wel hebben we helder en dus zonnig winterweer en het was dan ook goed toeven vandaag in ons prieel. 's Zomers is dit een lekker beschaduwd plekje, maar in de winter schijnt in de vroege middag de zon hier een paar uur precies naar binnen. Heerlijk!

Uitzicht

Trekkende ganzen

Rozenbloei in december

Nog steeds bloeiende rozen in de tuin; als het zo zacht blijft gaat het nog wel een poosje door, er zijn nog steeds knoppen.

Het herfstspektakel nadert zijn einde; het meeste blad is gevallen. Hier en daar nog wat laatste bloemen, en verder het vergaan, dat zijn eigen schoonheid heeft.
 De laatste bloemen van Persicaria campanulata, innig omarmd door het kantwerk van kaasjeskruid

Vaste judaspenning, Lunaria rediviva

Het stille genieten

Afgelopen winter, eind januari, toen het gesneeuwd had, maakte Sietske de Vries opnieuw een serie foto's van onze tuin. De reportage die ervan gemaakt is, is gepubliceerd in het winternummer van het Duitse tijdschrift 'Mein schöner Landgarten'.

Eerste nachtvorst

gedicht van de maand

In de herfst

Hol en leeg van verlangen
en de gele amberen bomen
de groene en barnstenen stammen.

Het licht hangt stil in de blaren.

Mijn hart is te veel geopend,
te veel in het licht gevangen
in der wolken licht varen…
En pijndoend, schrijnend dromen
weg van mijzelf te komen
En eigenlijk zo wanhopend.

M. Vasalis

Paddenstoelen

Voor paddenstoelen moet ik dit jaar echt op zoek in de tuin; het zijn er niet erg veel. Deze ontdekte ik verscholen onder de beukenhaag.

Kant

Het verval in de tuin heeft zijn eigen schoonheid, de novembermaand is wat dat betreft nog een hele mooie tuinmaand. Neem de hortensia: van een 'gewone' Hydrangea macrophylla vergaan de bloemetjes weergaloos mooi.

  

Houttuynia cordata

In onze tuin groeide een plant die de perken inmiddels verre te buiten ging, Houttuynia cordata. Een mooie plant met witte bloemen, maar o, wat groeide hij hard.

Hij was zo aan het woekeren dat er niets anders overbleef dan hem met wortel en al uit te spitten. Weken zijn we daar mee bezig geweest en gisteren was eindelijk het laatste stukje (hoopten we) uit de grond. Drie containers vol wortels. Wat een werk!
Gisteravond bedacht ik ineens, als een plant zo enorm vitaal is, heeft hij misschien wel bijzondere eigenschappen. Hoewel ik nooit iets in die richting gehoord of gelezen had m.b.t. deze plant - in een kruidenboek en een cursus kruidengeneeskunde, waar ik mee bezig ben, kwam hij niet voor - ging ik op zoek op internet. En ja hoor, na een tijdje zoeken vond ik informatie. De plant komt van oorsprong uit Oost-Azië en is in China en Japan bekend om zijn geneeskrachtige kwaliteiten. Hij heeft een sterk ontgiftende en antibacteriële werking, versterkt het immuunsysteem en wordt in de natuurlijke geneeswijze ingezet in de strijd tegen de ziekte van Lyme. (zie hier)
Gelukkig had ik de wortels nog! Helemaal achter in de tuin heb ik een stukje grond vrijgemaakt en daar een deel van de wortels weer geplant. De rest kieperen we ernaast, en nu maar hopen dat de plant weer flink gaat groeien! Ed en ik hebben allebei al verschillende keren te maken gehad met een besmetting door een tekenbeet, de plant kan ons in de toekomst misschien nog wel eens heel goed van pas komen.

gedicht van de maand

De vrijheid van de storm

en de gebondenheid van de stam

reiken elkaar de hand

in de dans der zwiepende takken

                                      

Tagore

Nieuwe sjaals

Het open-tuinseizoen is voorbij. De afgelopen maanden heb ik tijdens  open dagen aardig wat van mijn kantsjaals verkocht. Intussen heb ik niet stil gezeten, en de voorraad is weer aardig aangevuld. Ze zijn te koop via mijn webwinkeltje.

Clematis tangutica 'Orange Peel'

Clematis tangutica 'Orange Peel', waarvan de bloemblaadjes wel wat op sinaasappel/citroenschillen lijken, bloeit overvloedig, eigenlijk pas de laatste weken. Hij zit nog vol nieuwe knoppen.

Clematis tangutica 'Orange Peel'

 Deze clematis lijkt sprekend op Clematis orientalis 'Bill Mac Kenzie', die ook in onze tuin groeit. Ik zie weinig verschil tussen beide soorten, wel lijkt het blad van 'Orange Peel' wat fijner. 'Bill Mac Kenzie groeide meters hoog in een oude pruimenboom. Deze is sinds afgelopen winter verdwenen en de clematis hebben we naar een andere boom geleid, die er enkele meters vandaan staat. Daar is hij weer mooi aan 't uitgroeien. Zijn bloei begon dit jaar eerder dan 'Orange Peel' en is op enkele bloemetjes na voorbij, hij heeft nu wel mooie zaadpluizen.

Scabiosa

Van een vriendin kreeg ik vorig jaar een paar plantjes die zij zelf gezaaid had, scabiosa's. Dit jaar groeiden  ze uit tot planten van bijna anderhalve meter hoogte  en ze bloeien onafgebroken door. Zelfs nu nog zitten er nieuwe knoppen in. Ze beginnen met donker paarsrode knoppen en verbloeien dan naar paarsroze. Heel mooi!

Laatste bloei, laatste vlinders

landkaartje op helenium

bont zandoogje op rudbeckia hirta

koolwitje op inula hookeri

gedicht van de maand

Deze keer een gedicht dat ik tegenkwam in de tuin van Tineke en Peter Scheedler, van wie we kunst in de tuin hebben geplaatst. Het gedicht is geschreven door Tineke, Peter heeft het uitgevoerd in staal.

Nieuw kunstwerk

Afgelopen zondag waren we op bezoek in de tuin bij Peter en Tineke Scheedler. Peter heeft tijdens de Tuin & Kunsttiendaagse bij ons geëxposeerd, deze zomer. We hebben een derde kunstwerk van hem gekocht, 'Baltsende vogels'. Het staat heel mooi in onze 'wilde' tuin

.

Zomerse dag

Wat een heerlijk nazomerweer. Het licht is prachtig, deze septemberdagen, en de deuren staan open om nog wat van de warmte in huis te krijgen. Door de open tuindeuren kijk ik naar de pottenverzameling. Zoals ieder jaar ook nu weer in roodtinten. De zon schijnt heel mooi door het rode blad van de verschillende heuchera's. Van de week heb ik weer wat donkerrode violen gehaald, waar ik in het voorjaar ook altijd mee begin. Ik geniet altijd enorm van dit hoekje. Zie ook de foto's van 4 juli 2013.

Lobelia Queen Victoria, gekregen van een tuinbezoekster

Potentilla Monarch's Velvet

Potentilla Melton Fire, verbleekt tot lichtroze

Oostindische kers en Heuchera

Strobilanthes

Een mooie nazomerbloeier. De bloemen lijken wel wat op die van de Salvia's. Het is eigenlijk een plant voor de halfschaduw, maar in de zon doet hij het prima bij ons, daar bloeit hij uitbundig. Maar ook in de bostuin voelt hij zich thuis, al is de bloei daar wat bescheidener.Op sommige plaatsen zaait hij zich gemakkelijk uit.

 

gedicht van de maand

Het is het licht niet
       het hoogheldere

en niet het water
       het stil spiegelende 
       noch het haastende

het lage en het hoge groen niet
       dat door het licht bestaat
       en van het water drinkt

maar het geheim daarin
       iets heiligs dat te groot is
       en toch als op een antwoord wacht
       vanuit verstaan

                                          
                                           Inge Lievaart

Nieuwe Helenium

Aan onze regenbehoefte is inmiddels aardig voldaan.

Eindelijk konden wat nieuwe planten de grond in. Helenium blijft een enorme aantrekkingskracht op mij uitoefenen, ondanks de vele mislukkingen tot nu toe. Ik heb al heel wat nieuwe planten weer zien verdwijnen, niet in de laatste plaats door de slakken. Vooral in het voorjaar is dat een groot probleem.  Maar wat zijn ze mooi! Toch maar weer een paar nieuwe proberen. Als een helenium zich eenmaal gevestigd heeft en een aardige pol heeft gevormd, gaat het prima.

Helenium Waltraut

Helenium Waltraut

Helenium Fata Morgana