gedicht van de maand

De witte roos

Het was laat in het jaar
ach eigenlijk bedoel ik eind november
de negenentwintigste als ik het wel heb
zo om een uur of vier in de middag
(op de minuut af weten is moeilijk
zowel van tevoren als achteraf
slechts tijdens had het gekund
maar ik lette niet op de tijd)
toen van de witte roos
het laatste blaadje losliet
en neerwaarts warrelde
donkerende grond tegemoet

                                     Remco Campert

bloei en verval

De meeste bomen zijn bijna kaal en veel planten storten nu in. De phloxen en een hoop andere planten worden bruin. Wel staat de Liquidambar (amberboom) er nog heel mooi bij, het blad prachtig verkleurd. Sommige planten gaan nog dapper door, persicaria's bijvoorbeeld, en de rozen. Vorige week maakte ik nog deze foto's. De witte klimroos Guirlande d'amour weet van geen ophouden. Ik heb hem alleen in het voorjaar gesnoeid en tussendoor niet meer, maar hij heeft nog steeds nieuwe knoppen. De andere roos is Pearl Drift, een sterke, probleemloze doorbloeiende struikroos. Ook die houdt het lang vol.

Guirlande d'amour

Pearl Drift

eetbare tuin en/of voedselbos

Sinds enkele weken zijn we bezig met een nieuw project in onze tuin. Het 'bos'gedeelte achter onze keet wordt omgevormd tot eetbare tuin/voedselbos(je). Dit stuk van de tuin was door vorige bewoners aangeplant als productiebos. Het stond dus vol met dicht op elkaar geplante bomen. Doordat ze zo dicht op elkaar stonden groeiden ze enorm snel de hoogte in, en inmiddels begonnen ze veel schaduw te werpen op onze tuin (dit 'bos' ligt aan de zuidkant van de tuin). Daarom besloten we vorig jaar al een deel van de bomen te kappen, en in afgelopen herfstvakantie is Ed hier nog even flink mee doorgegaan. We hebben inmiddels een houtvoorraad waar we nog heel lang van kunnen stoken!

Zo bezig zijnde ontstond het idee hier een voedselbos aan te planten.  Bos is misschien een groot woord, eetbare tuin dan? We wilden dit doen vanuit  principes van de Permacultuur. Daarbij wordt gezocht naar een natuurlijk evenwicht, zodat er weinig getuinierd hoeft te worden, maar er een ecosysteem ontstaat dat zichzelf in stand houdt. Zonder spitten, begieten, gebruik van gif of kunstmest etc. Op deze website is meer over deze wijze van tuinieren te lezen. Echt hoge bomen komen er niet bij, om dezelfde reden waarom we ze juist hebben weggehaald. (Walnoot, kers en pruim hebben we al in ander delen van de tuin). Hazelaars, meidoorn en krentenboompjes zijn gebleven.
Inmiddels zijn onze fruitbomen (halfstam) geplant, en een heleboel soorten kleinfruit. Braam, zwarte bes, framboos, kruisbes, witte, rode en zwarte aalbes, maar ook bijzondere soorten als jostabes (kruising tussen zwarte bes en kruisbes), Lonicra caerulea (eetbare honingbes) en Rhus aromatica Gro-low (bodembedekkende limonade'boom'). Ook klimmers; druif en kiwibes, die kunnen 'de boom in'. Een bijzondere struik met eetbare nootjes is besteld; Xanthoceras sorbifolium, 'Chinese bloeiende kastanje'.

 

Groenblijvende Rubus tricolor

Van Jan kreeg ik stekken van de herfstframboos

De ruimtes die overblijven zullen worden opgevuld met allerlei eetbare (hoofdzakelijk vaste) planten. Verschillende staan er al: mierikswortel, zoethoutgras (ruikt lekker naar drop), komkommerkruid, citroenmelisse, oregano, daslook etc. Daar komt in het voorjaar nog een heleboel bij. Leuk om uit te zoeken wat allemaal eetbaar is! Er is nog ruimte over waar we een klein tuinhuisje willen zetten. Een plek om even lekker te zitten en waar onze kleinkinderen kunnen spelen.

komkommerkruid